برای بیشتر بیمارانی که دندان هایشان را ارتودنسی می کنند، قرار دادن ارتودنسی ثابت (که متداولاً به آن بریس گفته می شود) مهمترین قسمت درمان است که این بریس ها معمولا از نوع فلز نقره ای رنگ می باشند. با این وجود بریس های ثابت قدیمی که ظاهری فلزی داشتند، تنها گزینه ی حاضر نیست و انواع متفاوتی از بریس های ثابت امروزه موجود می باشد مانند بریس های سرامیکی، ارتودنسی دیمون و بریس های پشت دندانی.
ابتدا باید به فرق ارتودنسی ثابت و متحرک پرداخت. بریس های ثابت با بند های فلزی یا چسب های مخصوص به دندان متصل می شود و معمولا تا پایان روند درمانی از دهان بیمار خارج نمی شوند. ارتودنسی متحرک مانند الاینر های شفاف باید روزی ۲۲ ساعت در دهان قرار داشته باشند که در صورت لزوم می توانند توسط خود بیمار به آسانی خارج شوند. در حالی که الاینر های شفاف می توانند برای مشکلات جزئی تا متوسط دندان مورد استفاده قرار بگیرند، ارتودنسی های ثابت می توانند مشکلات بسیار جامع تر و پیچیده تری را اصلاح کنند. با ما همراه باشید.
پلاک ثابت ارتودنسی از زمان گذشته در دسترس بوده اند اما امروزه در وزن و ساختار، سبک تر از گذشته هستند و از جنس استیل رنگ ثابت می باشند. بریس های فلزی دارای براکت های فلزی هستند که با سیمان خاصی روی هر دندان نصب می شوند و این براکت ها همگی به وسیله ی سیم ارتودنسی به هم متصل می باشند و نهایتا باعث فشار آمدن به دندان شده و دندان به آهستگی به جای درست خودش باز می گردد.
سیم های ارتودنسی ثابت به وسیله ی نوار های لاستیکی (کش های ارتودنسی) به براکت ها متصل می شوند. این کش ها در هر نوبت که بریس ها توسط پزشک محکم می شوند تعویض خواهند شد. برخی از بریس ها به این کش های ارتودنسی نیاز ندارند که به آنها بریس های خود تنظیم یا دیمون می گویند.
روش کار این بریس ها نیز مانند بریس های فلزی می باشند با این تفاوت که براکت های آنها از جنس سرامیک شفاف و روشن است. بریس های سرامیکی به دلیل اینکه نسبت به بریس های فلزی غیر قابل تشخیص و نامحسوس تر هستند، در میان مردم خصوصا بزرگسالان از محبوبیت فراوانی برخوردارند. طبق گفته متخصصین ارتودنسی در برخی موارد، بیمارانی که از این دست بریس ها استفاده می کنند کش ارتودنسی شان تغییر رنگ داده که ممکن است اثر آن روی دندان باقی بماند.
هر کدام از تولیدکنندگان محصولات ارتودنسی دندان نوعی از بریس های دیمون را تولید می کنند که میتواند از جنس سرامیک یا فلز باشد که ممکن است مزایای بسیاری به همراه داشته باشند. دراین بریس ها به جای استفاده از کش برای نگه داشتن سیم ارتودنسی، از یک مکانیسم یکپارچه استفاده می شود که به سیم ارتودنسی این امکان را می دهد تا راحت تر حرکت کند.
تاکنون گزارشی مبنی بر اینکه این نوع بریس ها نتیجه ی مطلوب تری از دیگر انواع درمان ارتودنسی ثابت داشته اند، به دست نیامده است اما شواهد حاکی از آن است که زمان لازم برای تعویض سیم ارتودنسی در این روش کاهش پیدا می کند و به دلیل عدم وجود کش های ارتودنسی، احتمال تغییر رنگ آنها نیز بسیار کمتر است.
برخلاف بریس هایی که تاکنون مطرح شد، این نوع بریس ها روی سطح داخلی دندان نصب می شوند که آنها را از دید عموم مخفی می کند. بسیاری از پزشکان این بریس ها را به علت موثر بودنشان به بیماران خود پیشنهاد می کنند. ارتودنسی ثابت پشت دندان همچنین می توانند مشکلات بسیاری را برای بیمار به همراه داشته باشد مانند دشواری در تکلم، درد زبان و عدم توانایی تمیز نگه داشتن بریس ها به علت دسترسی دشوار.
هزینه ارتودنسی ثابت با بریس های پشت دندانی در مقایسه با بریس هایی که قبل تر اشاره شد، گران تر می باشد و این به دلیل آن است که هزینه های آزمایشگاه برای تولید این بریس بالاتر بوده و مدت زمان بیشتری برای نصب و تنظیم این بریس ها لازم است.
برخی از فواید ارتودنسی ثابت عبارتند از:
انجام هر روش درمانی یا ترمیمی میتواند در کنار مزایای زیادی که دارد، معایبی هم داشته باشد. بریسهای ارتودنسی ثابت، از این قاعده مستثنی نیستند. حتی برای برخی از افراد این سوال پیش می آید که آیاارتودنسی ثابت درد دارد؟ در این قسمت ما شما را با برخی از مشکلات ارتودنسی ثابت، آشنا میکنیم:
پس از طی کردن مراحل ارتودنسی ثابت و قرار گرفتن بریس ها روی دندان، مهم ترین اقدام برای رسیدگی به دندان ها مسواک زدن و استفاده از تمیزکننده های بین دندانی است. همچنین باید به فضا های بین بند ها و لثه ها بیشتر رسیدگی کنید. تجمع غذا در اطراف بند ها و سیم های ارتودنسی می تواند باعث ایجاد لکه، پوسیدگی و بوی بد دهان شود. پس بعد از هر وعده ی غذایی مسواک بزنید.( زمان بگیرید و درست مسواک بزنید). در انتخاب خمیر دندان و همینطور وسیله های تمیز کننده ی بین دندانی از پزشکتان کمک بگیرید. ارتودنسی ممکن است نوع تغذیه تان را نیز تغییر دهد.
نوع ایرادات و ناهنجاری های دندان است که تعیین میکند بیماره به کدام نوع از ارتودنسی نیاز دارد. بدین ترتیب متخصص ارتودنسی با توجه به شرایط زندگی و نیاز های بیمار، نوع ارتودنسی را مشخص میکند.
مدت زمان ارتودنسی برای افراد مختلف، متفاوت است. برای اکثر بیماران زمانی حدود 2 سال طول میکشد. اما در برخی موارد 3 سال نیز ممکن باشد. و اگر ناهنجاری ها در دندان به میزان ناچیزی باشد، 1سال هم کافی است.
تعیین میزان هزینه ارتودنسی، نیازمند معاینه پزشک است. اما میتوان گفت هزینه انجام ارتودنسی ثابت با براکت فلزی نسبت به براکت های دیمون و سرامیکی کمتر است.
شروع درمان ارتودنسی بهتر است از سن 8 تا 12 سالگی باشد. اما هیچ محدودیت سنی برای افرادی که به این دستگاه نیاز دارند، وجود ندارد.