در این مقاله قصد داریم تا در ابتدا پیرامون فاصله دندانی و عوامل بروز چنین مشکلی صحبت کنیم و در ادامه به بررسی روش های درمانی از جمله ارتودنسی فاصله دندان جلو بپردازیم.
در حالت عادی فک و دندان ها، فاصله میان دندان ها به اندازه ای است که نخ دندان از بین دو دندان عبور کند. به مواردی که فضای بین دو دندان از حالت طبیعی بیشتر است، دیاستما یا فاصله دندانی گفته می شود. فاصله دندانی بین هر دو دندان در هر نقطه ای از دهان ممکن است رخ دهد، اما اکثر موارد میان دو دندان جلوی فک بالا مشاهده می شود که متاسفانه در لبخند هم تأثیر زیادی دارد و باعث کاهش اعتماد به نفس شخص می شود.
برخی از کودکانی که فاصله دندان جلو دارند ممکن است در زمان روییدن دندان های دائمی، این فاصله به مرور از بین برود و دیگر نیازی به درمان خاصی نیست. در مواردی که فاصله دندان جلو زیاد است، به تدریج و با افزایش سن فاصله بیشتر نیز خواهد شد. زیاد شدن فاصله دندان ممکن است باعث بروز مشکلاتی در تکلم شود؛ بنابراین بهتر است برای پیشگیری از مشکلات دیگر، فاصله دندانی هر چه سریع تر درمان شود.
فاصله دندان جلو ممکن است باعث نارضایتی شما از لبخند شود و در نتیجه از لبخند زدن در حضور جمع خودداری کنید. برای برطرف شدن این مشکل و افزایش اعتماد به نفس چندین روش و راه حل وجود دارد.برای انتخاب کارآمدترین روش درمان فاصله دندان جلو، در ابتدا بایستی علت به وجود آمدن این فاصله ها را بدانید. فاصله دندان جلو ممکن است با دلایل مختلفی ایجاد شده باشد که برخی از این علل قابل پیشگیری هستند و برخی هم زمینه ارثی دارند. در ادامه به تعدادی از علل ایجاد فاصله دندان جلو اشاره می شود:
یکی از بیماری های لثه، بیماری پیوره است. بیماری پیوره به دلیل تحلیل استخوان ها ایجاد می شود و در نهایت به التهاب لثه منجر میشود. در موارد حاد این بیماری، استخوان نگهدارنده دندان به مرور تخریب می شود و در نتیجه دندان مربوط به آن لق خواهد شد. پس از لق شدن دندان به تدریج بین دندان ها فاصله ایجاد خواهد شد.
عادت نادرست مکیدن انگشت شصت توسط کودک باعث می شود تا دندان های پیشین به سمت جلو حرکت کنند و در نتیجه بین دندان ها فاصله به وجود آید.
یکی از شایع ترین دلایل بروز فاصله دندان جلو، عدم تناسب اندازه استخوان فک و اندازه دندان ها است. در صورتی که اندازه دندان طبیعی است ولی فک از حالت عادی بزرگتر است یا زمانی که اندازه فک عادی است ولی دندان از حد نرمال کوچک تر است، فاصله دندانی ایجاد می شود.
یکی دیگر از دلایل بروز فاصله دندانی، افتادن یکی از دندان ها است. در این حالت فضای خالی به وجود آمده باعث می شود تا دندان ها به تدریج به سمت این فضا حرکت کنند؛ در نتیجه فاصله ای بین دندان ها مشاهده خواهد شد.
بند لب اصطلاحا به بافت نوار مانندی گفته می شود که بالا و وسط دندان های جلو فک فوقانی قرار دارد. در حالتی که بند لب از حالت عادی بزرگتر باشد، باعث به وجود آمدن فاصله میان دندان های جلو می شود.
با وجود این که فاصله دندان جلو در سلامت دهان و دندان مشکلی به وجود نمی آورد، ولی اکثر افراد تمایل دارند که این فاصله دندانی را درمان کنند و از بین ببرند تا از لبخند زیباتری برخوردار باشند. برای این منظور روش ها و درمان های متعددی وجود دارد که متخصص با توجه به شرایط بیمار و مشکل و شدت آن، درمان مناسب را انتخاب می کند. برخی از روش های درمان فاصله دندان جلو عبارتند از:
یکی از روش های درمان فاصله دندان، روکش کردن دندان ها و پر کردن فاصله است. در این روش با استفاده از ماده سفید رنگی، دندان هایی که بین آن ها فاصله است را روکش می کنند و به این ترتیب فاصله از بین می رود. این روش معایبی نیز به همراه دارد. در برخی از مواردی که با این روش درمان شده اند ممکن است ماده سفید رنگ بشکند و از روی دندان جدا شود. از طرفی اگر از این روش برای دندان های جلو استفاده شود، روکش کردن باعث می شود که دندان های جلو بزرگ تر از حالت طبیعی شوند و از نظر اندازه با دندان های دیگر متناسب نباشند که این مسئله باعث نازیبایی در لبخند خواهد شد.
2. ارتودنسی فاصله دندان جلو:
بهترین و قدیمی ترین روش درمان فاصله دندان جلو، انجام ارتودنسی است. با انجام ارتودنسی، فاصله دندان های جلو به انتهای فک منتقل می شود. برای این درمان متخصص ارتودنسی پس از بررسی شدت فاصله دندان، نوع درمان را با توجه به شرایط بیمار تعیین می کند. اگر بیماری لثه وجود داشته باشد، قبل از انجام ارتودنسی بایستی درمان شود.
پس از شروع درمان ارتودنسی با به کار بردن بریس ها به دندان ها فشار اعمال می شود و باعث حرکت دندان به سمت یکدیگر می شود.؛ به این ترتیب فاصله بین دندان ها بسته می شود. متخصص ارتودنسی با توجه به اندازه دندان های بیمار، نوع مناسب بریس را باید انتخاب کند. با به کارگیری درمان ارتودنسی، امکان برگشت فضا کمتر می شود و دیگر مشکلاتی نظیر جدا شدن ماده پرکردنی و تغییر رنگ یا بروز عفونت لثه پیش نخواهد آمد.
در درمان ارتودنسی، هر دندان به صورت ماهانه مجاز است که تنها به اندازه یک میلی متر حرکت کند و از جایگاه اولیه خود تغییر مکان دهد. اگر حرکت ماهانه دندان بیشتر از یک میلی متر باشد، باعث بروز مشکلات ریشه دندان از جمله تحلیل ریشه خواهد شد؛ بنابراین دوره درمان ارتودنسی فاصله دندان جلو در حدود دو سال طول می کشد.